هوس روي تو

.

.

باده ي عشق بده ساقي و مخمورم کن

که در اين ره نبود جام مي و يار دگر

.

جامي از باده ي نوشينه بده مستم کن

نکنم ترک مي و مطرب و هر کار دگر

.

تا شوم مست ز آن باده ي ناب ازلي

تا برون آيم از اين حقّه ي زر بار دگر

.

پس از اين پيري و اين عمر سراسر ماتم

کنم آغاز جواني به خطر بار دگر

.

خوابي از روي تو ديدم به گمانم ديشب

ياد کردي تو مرا وقت سحر بار دگر

.

آمدي خنده کنان از در و افسون کردي

بشدم پاي به سر سمع و بصر بار دگر

.

گر تو آيي به برم اي ملک عشوه فروش

بنهم از بر خود سود و ضرر بار دگر

.

گر به هجران تو آسوده شود کار فلک

کنم اين دهر و فلک زير و زبر بار دگر

.

هوس ديدن رويت به که گويد مسعود

شهره ي شهر شدن نيست عبر بار دگر

.

.