اولین گام...با ترسی از راه

.

.

می خوانم از سبویت نقش شراب و مستی

آسایش جهان و از نیستی و هستی

<

می میدهی به دستم تا فضل و عقل بینم

خوش باشدم خماری خوشتر ز تن درستی

<

دیشب به خواب دیدیم نقش دو چشم نازت

وای از دل پریشم وای از رموز مستی

<

حافظ چه ناب گوید حرف دل و زبانم

سهل است تلخی می در جنب ذوق مستی

<

از عشوه و کرشمه یا خنده ی دل آشوب

از هر چه جلوه ی عشق ، تو در دلم نشستی

<

مطرب بزن نوایی ساقی بده شرابی

محو ندای عشقم ، توبه ز یت پرستی

<

تا کی شود پناهم آن روی دلفریبت ؟

کاش از همان اوايل در دل نمی نشستی

<

مسعود را خیالیست از ترک مطرب و می

ساقی به طعن گوید کردی درازدستی

.

.

.

من تو این شعر خیلی از حافظ کمک گرفتم...امیدوارم شما هم راهنماییم کنید